Her organizmanın vücudunda çeşitli kimyasal reaksiyonlar meydana gelir. Vücuttaki hücreler bu reaksiyonla görevlerini yerine getirirler. Bu reaksiyonun birçok aşaması vardır ve her aşama belirli bir enzim tarafından düzenlenir.
Enzimler, organizmanın vücudundaki kimyasal reaksiyonları hızlandıran proteinler veya protein bazlı moleküller olarak tanımlanabilir. Bu molekül, kimyasal reaksiyonlar için bir katalizör görevi görür. Bu, bir dizi reaktan veya substratın belirli bir ürüne dönüşmesini teşvik eden kişi olduğu anlamına gelir. Katalizör, bir kimyasal reaksiyonu değişim yaşamadan veya reaksiyonun kendisi tarafından kullanılmadan değiştirebilen bir maddedir.
Bir katalizörün rolü, hücrelerin kimyasal reaksiyonlar da dahil olmak üzere yaşam süreçlerini hızlı bir şekilde gerçekleştirmesine yardımcı olmaktır. Bu olmadan çoğu metabolik reaksiyon yavaş veya hiç gerçekleşmez.
Tarih
Enzimler, enzimolojide incelenir. Yüksek öğretim dünyasında, enzimoloji ayrı bir bölüm olarak incelenmez, ancak bir dizi çalışma programında bulunabilir. Genellikle bu tıp bilimi, gıda bilimi, gıda işleme teknolojisi ve tarım bilimi dallarında incelenir.
Enzimlerin varlığı, 1700'lerin sonlarında ve 1800'lerin başında, etin mide salgıları ile sindirilmesi ve nişastanın bitki özleri ve tükürük ile şekere dönüştürülmesinin öğrenilmesiyle keşfedildi. Bununla birlikte, bunun meydana geldiği mekanizma tanımlanmamıştır. Ancak 1837'de Berzelius adlı bir bilim insanı bu molekülün bilgisine öncülük etti. O sırada, bir reaksiyonu hızlandırabilen ancak kendileri reaksiyona girmeyen maddeler için "katalizör" adını önerdi.
(Ayrıca şunu okuyun: Genetik Maddenin Bir Parçası, Genler ve Kromozomlar Nelerdir?)
Ancak bizzat enzimlerin yardımıyla meydana gelen kimyasal süreçler çok eski zamanlardan beri bilinmektedir. Fermantasyon veya fermantasyon yoluyla şarap yapmak ve sirke yapmak. Lois Pasteur, bu fermantasyonda çok çalışan insanlardan biriydi ve şekerin maya ile alkole fermantasyonunu incelerken, Louis Pasteur, bu fermantasyonun maya hücrelerinde bulunan ve "ferment" olarak bilinen hayati bir kuvvet tarafından katalize edildiği ve sadece organizmanın vücudunda çalıştığı düşünüldüğü sonucuna vardı. hayat.
1878'de, Alman fizyolog Wilhelm Kühne (1837–1900), fermantasyon sürecini tanımlamak için ilk olarak, "gelişmekte olan materyal" (maya) anlamına gelen Yunanca ενζυμον'dan gelen "enzim" terimini kullandı. "Enzim" kelimesi daha sonra pepsin gibi cansız maddelere atıfta bulunmak için kullanıldı ve ferment kelimesi canlı organizmalar tarafından üretilen kimyasal aktiviteye atıfta bulunmak için kullanıldı.
Enzim Türleri
Yolda bilinmesi gereken birkaç çeşit enzim var. Birincisi, birkaç küçük molekülden büyük moleküller oluşturabilmesidir. Örneğin enzimler yüzlerce glikoz molekülünü birleştirerek bitki hücrelerinde sükroz molekülleri oluşturur. Başka bir örnek, proteinleri oluşturan onlarca veya yüzlerce amino asit molekülüdür.
İkinci tür, büyük molekülleri daha küçük moleküllere ayıran bir enzimdir. Bir örnek, besin moleküllerini sindirebilmek için daha küçük parçalara ayıran sindirim enzimleridir.
Enzimlerin Özellikleri
Enzimlerin birkaç karakteristik özelliği vardır. Birincisi, doğadaki özel rolüdür. Her enzim türünün yalnızca bir tür kimyasal reaksiyon için katalizör olabileceği yer. Örneğin, proteini parçalayan proteazlar, protein veya karbonhidratları parçalayamaz.
İkinci özellik, sıcaklığa duyarlıdır. Enzimler kendileri en iyi 37 santigrat derece olan optimum sıcaklıkta çalışır. Üçüncüsü, pH'daki değişikliklere duyarlıdır. Bazıları düşük pH'ta optimum şekilde çalışır, ancak bazıları yüksek pH'ta optimaldir.
Enzimlerin temel bileşeni proteindir. Enzimler ayrıca bir maddenin hazırlanmasına ve ayrışmasına reaksiyonlarda ileri geri ve birlikte çalışırlar.
Son özellik bir katalizördür. Katalizör olarak aktivasyon enerjisini düşürerek kimyasal reaksiyonları hızlandırır. Aktivasyon enerjisi, bir kimyasal reaksiyonu başlatmak için gereken minimum enerjidir.
