Bir ulusun ekonomisini yönlendiren önemli bileşenlerden biri emektir. Bunun nedeni, emeğin, ekonominin çarklarını hareket ettirebilen ve dolayısıyla ekonomik kalkınma üzerinde olumlu bir etkisi olan bir mal ve hizmet üretme sürecine doğrudan katılımıdır.
İnsan Gücü Yasasına (UU) göre no. 13 2003, emeğin kendisi, kişisel ve toplumsal ihtiyaçları karşılamak için mal veya hizmet üretmek için iş yapabilen herhangi bir kişi veya bireydir. Genel olarak, işçilerin 18 ila 64 yaş arasında üretken yaşta veya çalışma yaşında olma gibi karşılanması gereken kriterleri vardır.
Bu arada, dünyadaki emek türleri hem kalite, doğa, ürünlerle ilişki hem de iş türleri açısından 4'e ayrılıyor. Aşağıda, Dünyada geçerli olan emek türlerinin ayrıntılı bir tartışması var, bakalım!
Kaliteye Dayalı İşçilik
Kalite tarafına bakarsanız, işgücü üç türe ayrılabilir, yani:
- Eğitimli işçiler, işlerini yapmadan önce eğitime ihtiyaç duyan işçilerdir. Örneğin öğretmenler, doktorlar, gözlükler, polis vb.
- Eğitimli İşçiler, eğitime ihtiyaç duymayan ve sadece çalışmadan önce eğitime ihtiyaç duyan işçilerdir. Örneğin keskiler, terziler, şoförler ve mekanikler.
- Eğitimsiz İşçiler, önce eğitim veya öğretime ihtiyaç duymayan, arzusu olanlar için iş yapılabilir. Örneğin süpürücüler, çöpçüler, parkçılar, hamallar ve inşaat işçileri.
(Ayrıca şunu okuyun: Emek ve İşgücündeki Farklılıklar)
Doğa Temelli Emek
Doğasından bakarsanız, emek iki türe ayrılabilir, yani:
- Spiritüel Emek, beynin çalışma yeteneğini daha fazla kullanma eğiliminde olan emektir. Bu işçiler genellikle ofisler gibi nispeten temiz ve rahat yerlerde çalışan kişilerdir. Örneğin, şirket yöneticileri, direktörler ve devlet yetkilileri.
- Fiziksel İşçiler, bir iş yaparken enerjilerini kullanmaları gereken işçilerdir. Örneğin, bir fabrika işçisi veya bir çiftlik işçisi.
Ürünlerle İlişkiye Dayalı İşgücü
Ürünle olan ilişkiye göre, bu tür emek ikiye ayrılabilir, yani:
- Doğrudan Emek, çalışan ve bir ürün yapma veya üretme sürecine doğrudan dahil olan kişilerdir. Genellikle, büyük bir şirkette, üretim sürecini hızlandırmak için gereken doğrudan emek miktarı oldukça fazladır. Örneğin, bir tekstil firmasındaki terziler gibi işçiler.
- Dolaylı Emek, yani işleri yapmak değil, üretimi planlamak ve denetlemek olduğu için (fiziksel olarak) daha hafif görevlere sahip olma eğiliminde olan insanlar. Dolaylı işçi olarak sınıflandırılanlar genellikle yüksek eğitime sahiptir. Örneğin yöneticiler, amirler ve direktörler.
İş Türüne Göre Emek
Yapılan işin türüne bağlı olarak, emek üç türe ayrılabilir, yani:
- Saha Çalışanları, işleri doğrudan sahaya giden, hatta bazen doğrudan müşterilerle ilgilenen işçilerdir. Örneğin, saha pazarlaması.
- Fabrika İşçileri, yani fabrikalarda, genellikle üretim bölümünde çalışan işçiler.
- Ofis çalışanları, idari ve mali personel gibi bir ofiste çalışan işçilerdir. Genellikle özel yetenekleri veya becerileri olan seçilmiş kişilerdir.